Kies een jaartal

Bokkenboer Jacobus Coljee Soest

Gepubliceerd 23-11-2005

Vandaag in verdwenen soest een foto van Jacobus Coljee en zijn vrouw . Jacobus was in de oorlogsjaren en daarna naar we weten de enige echte bokkenboer van Soest. Hij woonde in die tijd aan de Wieksloterweg O.Z. 47, in de zogenaamde noodwoningen. Achter het huis, met uitzicht op het Soester Veen, is deze foto gemaakt. Toen het huis te klein werd is Jacobus Coljee met het gezin na de oorlog verhuisd naar de Buntweg. Daar zijn ook nog kinderen geboren en uiteindelijk moest Jacobus voor dertien Kinderen de kost zien te verdienen
Bokken en geiten is het vee van de armelui en volgens Anita ,de jongste dochter, klop dat ook wel want thuis was het altijd armoe troef. Op school aan de Driehoeksweg werd je als kind ook vaak geplaagd dat vader bokkenboer was. Maar je wordt er wel hard van.
Het was geen vetpot bij Jacobus Coljee. De bokkenboer kon met alleen een paar geiten en een stamboekbok het geld niet verdienen. Hij werkte als sorteerder en later als bosarbeider bij Bosch en Drakenstein om het gezin te onderhouden. De weinige vrije tijd die overbleef was voor de zorg voor het vee. 
Bokken en geiten zijn kieskeurig in wat zij vreten. Voor het Buntgras, vanouds bekend als een hard soort gras trokken zelfs geiten hun neus op. De voortplanting van geiten is aan seizoenen gebonden. Ze zijn paringsbereid van het eind van de zomer tot het begin van de winter. Dat was het hoogseizoen voor Jacobus. Dan trok hij er met de bok in een karretje achter de fiets er op uit de klanten te bedienen. Tegen die tijd probeerde hij ook klanten te werven via een korte advertentie in de krant. "Laat uw geit vakkundig dekken door J.Coljee". 
De kwaliteitsbok van Jacobus is op een wonderlijke manier aan zijn eind gekomen. De jongste kinderen uit het gezin voerde hem op een dag wilde kastanjes en daar kon hij niet tegen. Hij is als het ware vergiftigd en lag de volgende dag dood in zijn hok. Later heeft Lex, een zoon van Jacobus, "het bokkenbedrijf" overgenomen. 
De jaren van Jacobus Coljee waren in het algemeen landelijk ook de gloriejaren van de geitenfokkers zo lezen we op internet. In de jaren veertig waren er in Nederland ongeveer 300.000 melkgeiten. Nadien is dit aantal fors teruggelopen tot aantallen van zo rond de 30.000. Nadat in 1983 de melkquotering in de melkveehouderij werd geïntroduceerd, is de melkgeitenhouderij sterk gegroeid. In 2004 waren er ongeveer 282.000 geiten in Nederland, waarvan 168.000 melkgeiten
Jacobus Coljee was vermoedelijk geen lid van de Geitenfokvereniging "Soest". Deze vereniging, opgericht omstreeks 1915, was er wel en had als doel : Het veredelen van de gewone Hollandsche geit welke is " De koe van de werkman" .
Het bestuur bestond uit:
J.L.Kwak (brievenbesteller) Hij was 1937 voorzitter, secretaris en penningmeester gelijk.
G.van Essen ,lid,winkelier aan de Burg. Grothestraat en Spoorwegarbeider J.Jansen was stamboekhouder. 
Door een kijkje in de Gemeentegids vinden we dat de Geitenfokvereniging "Soest" en omstreken wonder boven wonder nog steeds bestaat. Aanspreekpunt is mevrouw S.M.Revoort, Kerkpad NZ 26. We bellen dit adres. De heer Revoort vertelt ons dat de vereniging inderdaad ongeveer 90 jaar bestaat maar op dit moment "slapend" is. Geitenmelk is wel in opmars zeker omdat het gezonder is dan koemelk. Wie voor koemelk allergisch is kan vaak geitenmelk goed verdragen. We horen van hem dat de provincie Utrecht zeven geitenfokverenigingen heeft. Stamboekkeuringen worden regelmatig gehouden maar zijn landelijk geregeld. Verder vernemen we van hem dat met het houden van geiten en bokken nog steeds geen normaal inkomen is te verdienen, het blijft hangen in de hobby-sfeer. 
De heer Revoort zelf heeft tien geiten en een bok op stal. De huidige bokkenboer komt weliswaar niet meer met een karretje achter de fiets bij u langs, maar heeft u een geit die bronstig, ritsig, speuls, tochtig, welig, willig, runs of bokkig is, kom naar Kerkpad NZ 26 en de bok zal doen wat hij moet doen. 

Nagekomen commentaar: Meneer ten Hope meldt dat u niet met bronstige of runzige of tochtige geit naar Kerkpad NZ 26 moet gaan want daar woont hij. De bok van Revoort huist in de stal op Kerkpad NZ 25. Helaas staat dit adres in de gemeentegids 2003-2004 foutief weergegeven.


Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door

Contact

Historische Vereniging Soest/Soesterberg
Steenhoffstraat 46
3764 BM Soest

Word lid

Lid worden van de Historische Vereniging Soest-Soesterberg.

Lid worden