Anna Pócza opgevangen bij de familie Schalkx in 1925

Gepubliceerd 25-11-2015

In de rubriek Verdwenen Soest en Verdwenen Soest Hervonden verschenen op 27 juli 1994 en 10 augustus 1994 (http://www.verdwenensoest.nl/artikel/456/hongaarse-kinderen.html) is bijgaande foto van een trein met “Soester”-Hongaarse kinderen opgenomen. De foto is in 1925 genomen bij het vertrek van de Hongaarse kinderen die na enkele maanden verblijf weer naar hun vaderland terug gingen.

In het bijbehorende artikel is terug te lezen dat verschillende van de op de foto staande Hongaarse kinderen in Soest verbleven o.a. bij de families Vos, Van den Bremer en bij dokter Rupert Sr. Uit de verhalen die daaraan ten grondslag lagen bleek dat er geen contacten met de Hongaarse naderden hand waren of inmiddels verwaterd.

Een tijdje terug kreeg de redactie op deze foto en het artikel aanvullende informatie en wel van Jan Schalkx. Hij gaf aan dat zijn familie nog steeds contacten heeft met de familie van Anna Pócza (roepnaam Annuska). Zij wonen nog steeds in de buurt van Boedapest. Het contact is vanaf 1948 ontstaan nadat Annuska op zoek was gegaan naar de familie waar zij in 1925 terecht was gekomen in Nederland. Annuska was in de periode januari tot en met juni 1925 in huis geweest bij zijn grootouders, de heer en mevrouw J.J. Schalkx, die aan de Korte Melmweg woonden. Op een foto staat Annuska temidden van de gezingsleden van de familie Schalkx (vlnr: Jan, moeder Adriana, Annuska, Annie, vader Johannes, Gerard en Bertus.

Door Jan Schalkx (kleinzoon van de heer en mevrouw Schalkx waar Anna heeft gelogeerd) heeft een overzicht samengesteld van de contacten met de familie van Anna Póczak.

Hongaarse kinderen in 1925 gedurende enkele maanden opgenomen in gastgezinnen in Soest

In de serie “Verdwenen Soest” werd op 27 juli 1994 een oproep gedaan of er nog contacten waren met Hongaarse kinderen die alhier in 1925 ondergebracht waren. De Soester Courant van 10 augustus 1994 kwam daarop terug met de vermelding van slechts enkele gevallen. Door deze publicatie in de vakantieperiode heb ik toen niet gereageerd en is er lang niet meer aan gedacht. Onlangs kwam in mijn fotoboek over Hongarije dit artikel weer te voorschijn, vandaar deze wellicht wat late reactie.

In het gezin van timmerman/aannemer J.J. Schalkx (mijn grootvader) van de Korte Melmweg 21 was in die tijd ook een Hongaars meisje opgenomen. Anna Pócza geboren 10-10-1915 uit Budapest, roepnaam Annuska. Zij zou hier van januari t.m. juni 1925 geweest zijn.

Na de Tweede Wereldoorlog heeft zij in december 1946 contact proberen te krijgen met mijn grootouders. Deze waren reeds overleden en met die brief is toen niets gedaan. In juni 1948 is er weer contact gezocht dmv een brief die via de organisatie “Stichting Hulpactie voor Hongerije” bij de familie terecht kwam. Mijn moeder heeft daar toen op gereageerd en o.a. via het Rode Kruis pakjes verstuurd en met brieven contact gehouden. Anna was ondertussen getrouwd en had één dochter, ook Anna geheten met de roepnaam Pannika (geboren 20-12-1942). Zij woonden toen in Szigetszentmiklos, een dorp ten zuiden van Budapest.

Pannike en ik hebben vanaf 1957 het contact min of meer overgenomen. Pannika trouwde op 11-7-1964 met Ferenc Herczeg. Zij kregen twee kinderen, dochter Krisztina in oktober 1969 en zoon Ferenc in augustus 1974. De familie was weer naar Budapest teruggekeerd en is daar blijven wonen.

Een broer van mij bracht in 1970 voor het eerst een bezoek in Budapest samen met een vriend. In 1978 (Het IJzeren Gordijn bestond toen nog) ben ik met mijn gezin voor het eerst in Budapest geweest. Wij hebben daar Annuska, ondertussen grootmoeder, ontmoet met dochter Pannika, schoonzoon Ferenc en de kleinkinderen. In een door oorlog en opstand in 1956 gehavend woonblok woonde het gezin van de dochter in een verzorgd maar sterk verouderd tweekamerappartement.  Op de dressoir stond de foto van mijn grootouders, hun kinderen (waaronder mijn vader) en Annuska gemaakt in 1925: een bijzondere ervaring! Sinds die tijd zijn wij er meerdere keren geweest en hebben Hongarije uitgebreid bereisd met de caravan. De kleinkinderen van Annuska zijn in 1992 op bezoek geweest in Soest en hebben toen ook het adres bezocht waar hun oma in 1925 logeerde.

Op 4 juni 1993 is Nanna Pócza, 77 jaar oud, overleden. In december 2002 is er nog een achterkleinzoon van Annuska geboren, een zoon van de kleindochter. Het contact met feest- en verjaardagen wordt nog trouw onderhouden.

 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door