Joost Harmansz en nakomelingen o.a in Soest

Gepubliceerd 13-12-2006

Vandaag in Hervonden Soest een foto van Hendrik van Dijk op bedevaart naar Kevelaar, vlak over de grens met Venray. De man rechts voorin aan tafel met pijp is Hendrik. Vermoedelijk komt de hele groep bedevaartgangers die op de foto staan uit Soest en omgeving. Hendrikus roepnaam Hendrik is een geboren Soester. Hij is op 12 februari 1827 als 2de kind in het gezin van Antonius (Teunis)van Dijk en Maria (Mietje) Hendrikz Kok geboren. Vader Teunis is daghuurder in Middelwijck, Soest, iemand die geen vast inkomen heeft en doorgaans tegen geringe vergoeding wordt ingehuurd. Zoon Hendrik is eerst timmermanskecht en later timmerman in Soest. Hij heeft een houtzagerij aan de Brinkweg. Zijn bijnaam schijnt het “Griezeltje” te zijn. Waarom die naam is niet duidelijk.

De foto komt uit een boekje van Diana van Dijk. Zij heeft onderzoek gedaan naar haar voorouders, wie waren zij en hoe leefden zij. Bij onderzoek bleek dat haar familie van oorsprong afkomstig is uit Maartensdijk(Oostveen) en Soest (1671-2006) 

De resultaten van het onderzoek zijn samen gebracht in een boek onder de titel “Joost Hermansz en zijn nakomelingen”. Joost Hermanz hoorde tot de patroniemen die in het jaar 1795 de naam Van Dijk hebben aangenomen toen Napoleon dit bij wet verplicht stelde.

Bij haar zoektocht naar haar familie in Soest heeft Diana van Dijk onder andere veel hulp gekregen van Gerard Derks. Derks, kind aan huis bij Soester genealogen, gaf haar veel bruikbare gegevens over de percelen van de familie van Dijk aan het Kerkpad en de Lange Brinkweg in Soest.Verder gaf hij belangrijke aanvullingen en correcties op de stamboom van Dijk

Hendrik Van Dijk trouwd in 1861 te De Bilt met Johanna Stam, uit Achttienhoven/Westbroek. Hendrik is dan 34 jaar en Johanna 33 jaar. Ze gaan wonen aan de Brinkweg nr 76. In de tweede helft van de 19e eeuw wordt de naam Brink gewijzigd in Brinkweg. In 1917 wordt het Lange Brinkweg en Korte Brinkweg. Het gedeelte tussen het Kerkpad en de Lange Brinkweg heet De Brink. Vandaar dat iemand in Soest “Op de Brink” kan wonen.Later wonen Hendrik en Johanna op de Brinkweg nr 107 en nr 149. Zij krijgen vier kinderen.

Anthonie 1862; Johannes (Jan) 1864; Maria1865 en Johannes (Hannes)1867.

Anthonie kan goed leren en hij wordt onderwijzer. Hij solliciteert in 1881 naar naar vacature in Made (N.Brabant) en wordt aangenomen. De andere drie kinderen blijven op Soest wonen. Johannes (Jan) is een beetje een buitenbeentje. Hij trouw in 1904 met Johanna (Naatje) Hartman. Het huwelijk blijft kinderloos. Jan is timmerman en houthandelaar. Hij heeft aan de Lange Brinkweg 37-37a een stoomzagerij en later een houtzagerij. Op 10 september 1904 doet hij een verzoek bij de gemeente Soest tot het oprichten van een houtzagerij gedreven door een electromoter van vijf paardenkrachtenop het perceel gelegen aan de Brinkweg. De vergunning wordt verleend. Jan was de eerste in Soest die van stoom op electriciteit is overgegaan. De werkplaats van Jan stond namelijk naast de krachtcentrale, later abatoir en nu een artsenpraktijk. Het verhaal gaat dat hij een kabeltje naar de krachtcentrale legde en illegaal electriciteit aftapte. Volgens familieverhalen stond Jan bekend als “uitvinder” en sloddervos.Het huis en de werkplaats staan er nog steeds. De twee broers Jan en Hannes woonde naast elkaar. Broer Hannes was getrouwd met Rijkje Butzelaar.
Maria van Dijk trouwt met Hannes van Dorresteijn, zij overlijdt 11 mei 1944 te Soest.

Al met al heeft Diana van Dijk in eigen beheer een mooi boek over haar familie geschreven. Een chic boek , vierkant fomaat met veel geboorten en overlijdens van voorouders en aanverwanten en veel foto’s. Het boek is binnenkort te koop bij de boekhandel en u kunt vanaf heden een inkijkexemplaar inzien bij Museum Oud Soest. De prijs € 19.90.

Diana van Dijk begint haar boek met een citaat uit het boek ‘In de tuin van het geheugen’ van J.Olczak-Ronikier p.79. We geven dit citaat graag door omdat het een pleidooi is aan de jeugd en misschien ook aan aan jonge ouders om goed te luisteren naar ouders en grootouders en misschien al vroeg te beginnen met noteren. 

“Wat is het treurig dat oude mensen zo graag hun verleden vertellen en dat jongeren, als zij al luisteren, met een half oor luisteren, weinig onthouden, niet naar bijzonderheden vragen en op slag vergeten wat zij gehoord hebben.Ik kan maar niet begrijpen waarom ik in mijn jeugd, in beslag genomen door mijn eigen zaken, mijn grootmoeder niet heb aangemoedigd om te praten, waarom ik geen ontboezemingen heb ontlokt, waarom ik al die verhalen die haar leven vormden en tegelijkertijd een onderdeel waren van de geschiedenis, de cultuur en de literatuur, niet heb opgeschreven. Nu zijn van die herinneringen alleen vage omtrekken overgebleven. Je zou ze duidelijker contouren willen geven, de achtergrond willen opvullen met saillante details. Maar daarvoor is het te laat”.

Dit citaat heeft Diane van Dijk geinspireerd onderzoek te doen en een boek over haar voorouders te schrijven en daar is zij op het nippertje goed in geslaagd. 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door