75 jaarChr.Gereformeerde Kerk 1923-1998

Gepubliceerd 15-10-2003

In de rubriek "Van heidehut tot recidence" van de Soester Courant stond nog niet zo lang geleden een aflevering over de strenge winter van 1929. Waterleidingen die normaal een meter onder de grond zijn aangelegd waren in dat jaar hier en daar stukgevroren en de gemeente moest met een tankwagen de mensen van water voorzien. Bij die aflevering was een foto geplaatst van de Molenstraat waar een groepje mensen rond een tankwagen een emmertje water konden tappen.
Wij van Hervonden Soest vonden in het boekje "Van Trouw en Genade",waarin de 75 jarige Geschiedenis van de Christelijk Gereformeerde Kerk aan de Julianalaan staat opgeschreven (1923-1998),ook een passage over de historische strenge winter van 1929. Voor mensen die Soest nog niet zo goed kennen. Het christelijk gereformeerde kerkje aan de Julianalaan, het heeft een lang aanlooppad en staat daardoor een beetje verstopt achter de huizen. We geven het stukje over 1929 in zijn geheel hieronder weer, die aan water meer kostte dan de totale jaarinkomsten van de toen pas opgerichte gemeente: De bevroren waterleiding.

Een ware financiële ramp dreigt als in april 1929 de rekening van de waterleiding binnenkomt. De Utrechtse Waterleiding Maatschappij heeft geconstateerd dat de kerk in de wintermaanden maar liefst 1962 kubieke meter water heeft verbruikt en stuurt een rekening van bijna fl. 800,--. De watermeter bevindt zich in een put bij de weg die niet vorstvrij is. Er is niet aan gedacht om de meter tegen de strenge vorst af te dekken, de leiding is kapot gevroren en na de barre winter ontdooid en gaan lekken zonder dat dit probleem is opgemerkt. Al maanden stroomt het water in de zandbodem van de put; pas onlangs heeft Zijtveld dit ontdekt en de hoofdkraan afgesloten.
Een rekening van fl. 800,-- is dramatisch, zeker als men bedenkt dat de jaarinkomsten ongeveer fl. 600,-- bedragen. Een van de kerkenraadsleden is reeds naar Utrecht getogen om deze zaak met de direktie te bespreken, waarbij de onderdirekteur wel zoveel begrip heeft dat hij voorstelt de rekening te verlagen tot fl. 200,--. De kerkenraad is daarmee echter niet tevreden. Zijtveld schijnt echter goede kontakten te hebben in het waterleidingcircuit en neemt zich voor dit met ene heer Herwaarden te bespreken om te bereiken dat niet fl. 600,--, maar alles wordt kwijtgescholden. De rekening die daarna binnenkomt blijkt dan al te zijn verlaagd tot fl. 102,-- waarvan fl. 96,-- voor lekwater. Wie zou denken dat daarmee de zaak aardig is geregeld, vergist zich. De kerkenraad besluit deze rekening terug te sturen met de mededeling dat iemand daarover komt spreken, waarop Floor en van Zijtveld samen naar Utrecht afreizen om "clementie" te bereiken en daarmee volledige kwijtschelding. Omstandig hebben de broeders daar de oorzaak en financiële problemen van de gemeente uiteengezet; met de mededeling van de directie dat een brief zou volgen, zijn zij teruggekomen. Dit bezoek is echter duidelijk verkeerd gevallen, hetgeen blijkt uit een schrijven van de direktie met de sommering om binnen drie dagen te betalen. Zijtveld heeft dit echter niet geaccepteerd en geantwoord dat de kerk alleen bereid is om het werkelijke verbruik te betalen, dus fl. 6,--. Dit is echter niet naar de zin van direktie, waarop afsluiting van de watertoevoer volgt. Het is dan september 1929.
De kerkenraad geeft geen krimp, evenmin als de direktie van de waterleiding. Deze situatie duurt voort tot oktober 1930; al die tijd haalt men water in de pastorie, hoewel deze verhuurd is. Maar dan zegeviert het gezonde verstand; men ziet wel in dat dit niet is vol te houden en nooit zal worden gewonnen. Bovendien moeten kerk en pastorie nodig een grote beurt hebben; voor zoveel water kun je moeilijk bij de buren aankloppen. De kerkenraad stuurt een brief aan de direktie van de waterleiding met het verzoek om het bedrag dat dan nog openstaat (fl. 102,--) in termijnen van fl. 10,-- te mogen betalen en de aansluiting op het waterleidingnet te herstellen. De direktie is wel zo vriendelijk om niet eerst volledige betaling te eisen, maar gaat met het voorstel van de kerkenraad akkoord. Vanaf oktober 1930 is de kerk weer aangesloten op de waterleiding; in de put wordt een cementen vloer gestort om nieuwe lekkages direct te kunnen opmerken.

Een prachtig boekje over het wel en wee van een kleine kerkgemeenschap. U kunt ket boekje Trouw en Genade in zijn geheel op internet vinden, maar het is ook nog te koop.

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door