Kies een jaartal

Verdwenen werkplaats aan Beetzlaan

Gepubliceerd 12-02-1992

Weer zo’n foto waar veel lezers op hebben gereageerd: het huis met werkruimte aan de Beetzlaan, nummer 72.
Dar nummer 72 heeft ons wel parten gespeeld, want omstreeks 1960 is de benummering van de Beetzlaan aangepast aan alle nieuwe woningen die er waren gekomen. Zo kon het gebeuren dat wat nu als nummer 72 door het leven gaat, in oudere adresboeken van Soest als nummer 44 werd aangegeven. Als we schreven dat op nummer 72 in 1940 ene E.Muis woonde, dan woonde die dus niet op het huidige nummer 72. En het huidige nummer 72 – dat toen 44 was – stond in 1940 toevallig niet in de gids. Trouwens, helemaal toevallig was dat niet, maar dat leest u zo dadelijk.
Het verhaal begint, voor zover we het van u, lezers hebben gehoord, omstreeks 1930. Het huis dat u links op de foto zag stond er zonder werkruimte ernaast. Dicht in de buurt (Stellingweg 10) woonde ene mijnheer Van Kervel, een hoge politie-ambtenaar uit Amstyerdam met pensioen.Van Kervel had een huisknecht, Kochheim, die een zoon had die ana de slag moest. Voor hem kocht Van Kervel het pand dat toen Beetzlaan 44 was en liet er een garageruimte aan bouwen. Dat werd de “Speciale Automobielreparatie Inrichting’ waar (op de foto) de gevel in 1980 nog vagelijk van sprak.
De jonge Kochheim werkte goed, de zaak floreerde, tot er een kleine tien jaar laten iets mis ging. Wat dat was – huwelijksproblemen , geen geschikte opvolging,- is onduidelijk maar Kochheim verdween uit Soest. Volgens administratieve gegevens is toen een mevrouw Leurink eigenaresse van het pand geweest, maar hoelang dat was en of ze er ook gewoond heeft, is onduidelijk. Zeker is dat ze het pand in de zomer van 1939 verkocht aan een beheermaatschappij, waarna ook zij uit Soest verdween. De nieuwe eigenaar hoefde niet lang naar huurders te zoeken, want eind 1939 moesten er Nederlandse militairen onderdak en dat duurde, u raadt het al, tot mei 1940.
Die zomer kwam er weer een gezinsbedrijf in: groenteboer Ab Reehorst nam er zijn intrek. Paard en wagen konen goed onderdak in de voormalige garage-werkplaats. De Beetzlaan was in die tijd wel een verharde weg, maar niet zo mooi als nu ( hoewel zonder speciale verkeersdrempels!). Het was een wegdek van sintels, en bij regenweer stonden er grote plassen. De statige beuken langs de weg hebben er tot circa 1944 gestaan. Toen zijn de meeste gesneuveld om de omwonenden te verwarmen. In de lente van 1944 moest het gezin Reehorst zijn heil ergens anders zoeken want het pand werd gevorderd om er Duits luchtmachtpersoneel in onder de brengen – de gemeente betaalde de huur. De familie Reehorst zou na de oorlog nog wel terugkomen op de oude stek, maar vader Ab had inmiddels ander werk gevonden. De Reehorsten verhuisden in 1946  naar de overkant van de Beetzlaan , ruilden in feite van woning met het gezin van kees Blankenstijn, die een stalhouderij begon. Rouw en Trouw, dus. Vele Soesters van enige leeftijd zullen door de koetsen van Blankenstijn gereden zijn – het was ‘een grote stal’. Maar lang duurde her niet, want al in maart 1949 diende de volgende/laatste bewoner zich aan: T.J.C. Smink. Hij verlengde de werkruimte ( het rechterdeel op de foto) en begon een machinefabriek. Hij kocht het pand een paar jaar later en woonde er tot het in 1980 gesloopt werd om plaats te maken voor een bouwwerk van twaalf appartementen. Het duurde enkele jaren voor op 10 maart 1983 de eerste steen mocht worden gelegd. Maar dan zit u ook weer helemaal in de werkelijkheid van het heden.
 


Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door

Contact

Historische Vereniging Soest/Soesterberg
Steenhoffstraat 46
3764 BM Soest

Word lid

Lid worden van de Historische Vereniging Soest-Soesterberg.

Lid worden