Gepubliceerd 29-11-2006
Vandaag in Verdwenen Soest en foto van het voorblad “De Kievit” jeugdorgaan van Dierenbescherming Soest.Het eerste nummer verscheen in juni 1951 en het blaadje zou viermaal per jaar uitkomen. Abonnement voor leden 75 cent en losse nummers zo lang voorradig een kwartje.We hebben in ons archief een paar Kievit-uitgaven uit de nalatenschap van Jan Kleijn. Hij was indertijd een enthousiast beschermer van het dier, maar Jan trouwde 30 oktober 1952 en verdween uit Soest.
Jan schreef nog wel ten afscheid een stukje in de Kievit:’’ Meisjes en jongens van de Kievit jullie zijn , ik hoop en verwacht , de dierenbeschermers van de toekomst. Lees over alles wat met dieren te maken heeft , opdat je je bewust wordt waarvoor je strijdt en ....schrijf er over. Allereerst in de Kievit en verder in je opstellen op school of waar dan ook. Niet alleen voor mensen moet het leven aangenaam zijn , ook voor de dieren, ja voor heel de schepping.’’ Daar komt zijn verhaal in het kort op neer.Jan doet iedereen de groeten en de beste wensen voor de Kievit.
De naam De Kievit is naar we aannemen door de Soester veldbioloog Rinke Tolman ingegeven. Het was zijn favoriete vogel. We weten helaas niet hoelang het jeugdorgaan Dierenbescherming heeft bestaan. De bedoeling was dat de jeugd zelf viermaal per jaar het orgaan zou volschrijven, dat is niet helemaal gelukt. Om u een indruk van de inhoud te geven citeren we uit de nummers van de eerste jaargang. Een verslag van een filmmiddag in het St. Joseph-gebouw aan de Steenhoffstraat. Waarom is 4 oktober uitgezocht voor Dieredag. Wel, dat is de sterfdag van Fransiscus van Assisi. Op school zullen jullie wel eens iets van hem gehoord hebben. Hij leefde in de “Middeleeuwen” (van 1182 tot 1226) een tijd waarin de mensen wreed waren voor elkaar, zo mogelijk nog meer voor de dieren. Verder in ieder nummer een puzzel en een vragenrubriek.
Mag je een poes aan zijn nekvel oppakken? Hoe maak je vetbollen? Is het nodig om je hond iedere maand te wassen. De antwoorden zijn verkort; Een poes altijd onder de buik oppakken met de handen dicht bij de voor-en achterpoten. Vetbollen maak je in de herfst en de hond liefst niet meer dan tweemaal per jaar wassen ,verder kammen en borstellen waarbij borstellen de voorkeur heeft.
U heeft zeker in uw schooltijd meegemaakt dat er een man op school langskwam met een aapje die wat kunstjes vertoonde. Welnu de Inspecteur van Dierenbescherming Soest de heer Lankamp schreef over zijn bevindingen in die jaren:
Die leuke aapjes
Ja,ze zijn wel leuk,die aapjes ,als je ze allerlei kunstjes ziet vertonen. Vooral als ze potsierlijk zijn uitgedost met fel gekleurde broekjes en jasjes en een hoedje op, liefst scheef op een oor.En als je dan z‘n aapje op een heel klein fietsje ziet rondtoeren, dan lach je je gewoon een aap.
Maar ga nu, in gedachten,eens mee met onze Inspecteur,de heer Lankamp,nadat hij een klacht had gekregen van een dierenvriend over zo‘n aapje.Nu dan,meneer Lankamp ging naar het woonwagenkamp en daar trof hij in een wagen het gewonde dier aan; een klein aapje met verscheidene bloedende wonden aan de kop. Dit dier nu,had op zo‘n fietsje moeten rijden en was herhaaldelijk gevallen. Bij het trainen worden de voorpoten van de dieren aan het stuur van het fietsje vastgebonden, zodat ze,wanneer ze vallen, inderdaad ‘‘geen poot uit kunnen steken‘‘ en als een blok omvallen, tengevolge waarvan veelal wonden aan de kop ontstaan. In de carosserie van een auto die naast de woonwagen stond, zaten in een kooi, nog 3 aapjes, kleums bibberend bij elkaar; een petroleumkacheltje zorgde voor enige verwarming, wat het vroor en er lag sneeuw.
Het spreekt vanzelf dat de Dierenbescherming ingreep en een dierenarts liet komen voor behandeling van het gewonde dier. Maar verder kon Dierenbescherming jammergenoeg niet veel uitrichten,want het betrof hier geen ‘‘mishandeling van dieren‘‘,althans niet volgens de wet.Het is nog altijd mogelijk dat dieren worden uitgebuit ten pleziere van de mensen. Dat euvel zal pas verdwijnen, wanneer mensen zo verstandig worden, dat ze dieren laten waar ze thuis horen en deze apen horen thuis in de wouden van de warme landstreken. Vele van deze dieren sterven trouwens vrij spoedig aan longontsteking in ons ruwe klimaat. Dan eindigt het lijden van zulke aapjes, dat begonnen is toen ze gevangen werden in zo‘n tropisch bos,waar ze dartel van boom tot boom slingerden. Ze werden gevangen en verkocht aan de een of andere zeeman,die ze meebracht naar Holland en ze op zijn beurt versjacherde aan een woonwagenbewoner. En daarop volgde, wat waarschijnlijk nog het ellendigste was;het moeten leren van de kunstjes.Ze moeten allerlei dingen doen,precies zoals de mensen doen,bijvoorbeeld fietsen, want wanneer een dier doet zoals een mens,dan is het pas erg ‘grappig‘.Vraag me niet hoe die kunstjes geleerd worden,want veel geduld heefd zo‘n eigenaar niet. De dieren moeten immers geld voor hem verdienen.
Wanneer jullie dat allemaal zo erg niet vindt,lach dan maar bij de vertoningen die zulke aapje geven maar als je je moeite wilt geven je in te leven in het dierenleed, vermaak je er dan NIET mee,maar strijdt er
tegen zoveel als je kunt en op je eigen manier. M.G.
In een van de andere nummers van de Kievit stond een overgenomen artikeltje van het Jack-London-Verbond met het advies om geen circussen te bezoeken waar gedreseerde dieren hun kunsten moeten vertonen. Het Verbond gelooft niet in dressuur met een suikerklontje.
Onlangs zagen we er nog een voorbeeld van. Olifanten van Watercircus Arena kregen een lunch aangeboden bij Museum Oud Soest. Leuke dingen voor de mensen, iederen mocht er onbeperkt foto’s van maken. Maar er kwam wel protest uit de dierenhoek. Apen en Olifanten horen niet in Soest thuis.
Op 22 november noteerde Soest 655 stemmen op de partij voor de dieren. Daar zullen ongetwijfeld nog een stel Kievitten van weleer bijzitten. Was u eens een Kievit dan horen wij het graag van u.
Historische Vereniging Soest/Soesterberg
Steenhoffstraat 46
3764 BM Soest